Mehmet Ayhan

Tek Noktanın Sonsuzluğu: Birlik ve Yansımalar Üzerine 1. Tek Nokta: Varlığın Merkezi "Tek noktanın sonsuzluğunu somutlaştırarak kendi varlığımda anlatmaya çalışıyorum."   Bu cümle, evrenin en temel gerçeğini ifade eder: Her şey, bir noktadan başlar. Bu nokta, herhangi bir şey olabilir—bir düşünce, bir gözlem, bir duygusal an ya da bir enerji parıltısı. Ancak bu nokta, yalnızca bir başlangıç noktası değildir; aynı zamanda tüm varoluşun özüdür. Ben kimim? - Babamın oğluyum, oğlumun babasıyım.   - Öğretmenimin öğrencisiyim, öğrencimin öğretmeniyim.   - Abimin kardeşi, kardeşimin abisiyim.   Bütün bu tanımlar, aslında tek bir özden—tek bir noktadan—çıkmaktadır. Ben, tüm bu rollerin toplamıyım. Aynı şekilde, evrende de her şey tek bir özden, tek bir kaynaktan açığa çıkar.   Kainatın Tek Özü:  Bildiğimiz ve bilmediğimiz tüm alemler, gördüğümüz ve görmediğimiz tüm cisimler, canlılar alemindeki tüm canlar... Hepsi benden açığa çıkar. Bu, fe...

🌟 FELSEFİ BİR AV HİKAYESİ: "MUCİZEVİ DENGE" Ahmet Turan Ayhan’ın kaleme aldığı "Mucizevi Denge: Felsefik Bir Av Hikayesi" , sıradan bir av hikayesinden çok daha derin bir yolculuğa davet ediyor okuyucularını. Bu eşsiz eser, sadece doğa ve insan ilişkisini anlatmakla kalmıyor; aynı zamanda yaşamın anlamını, varoluşun sırlarını ve insanoğlunun ruhunu sorgulatan felsefi bir deneyim sunuyor. 📖 KİTAPTA NELER BULACAKSINIZ? Bu kitap, yalnızca bir macera değil, aynı zamanda düşünceye meydan okuyan bir dünya açıyor önünüze: İnsan-doğa ilişkisinin incelikleri: İnsanın doğayla olan bağı, bu ilişkiyi nasıl şekillendirdiği ve koruduğu... Hayatın gerçeklerle yüzleşmenin zorluğu: Yaşamın acılarını ve sevinçlerini kabullenmenin derinliklerine iniyor. Empati ve dostluğun gücü: İnsanlar arası bağların ne kadar önemli olduğunu vurgulayan dokunaklı anlatımlarla dolu. Varoluşsal soruların peşinde sürükleyici bir macera: Hayatın anlamı, zamanın değeri ve her varlığın kut...

  Genel anlamda, hayatımızı ve buna bağlı olarak yaşayışımızı belirleyen birçok faktörü, bize öğretildiği gibi kabul ederiz. Bu temeller üzerine her şeyi kavramaya, anlamaya ve yaşamaya çalışırız. Ancak asıl en büyük hatamızın temeli, sorgulamamamızdan kaynaklandığını unuturuz. Rakamlar da bize öğretilmiştir; diğer öğretilenler gibi. "Oğlum, bir, iki," diye başlar, sonra üç, sonra dört deriz, ve böyle gider, sonsuzluğa... Hiç durup düşünmeyiz: bir ve ikiyi, üç ve dördü. Her şeyin aslında bir olduğunu, diğerlerinin birin yansımaları olduğunu, evrende **"iki"**nin olmadığını... Ne görürsen gör, orijinal değer birdir . Her şey sadece kendi yansımasıdır ve yine kendisi olabiliyor. Kendi başına "iki" diye bir şey yoktur; hep soldakinin değeriyle kendi değeri olan bir eklenerek yeni bir değer oluşturuluyor. Ve böylece sonsuzluğa uzanıyor. Farklılıklar işte burada başlıyor: bir olanın iki görünüşü, sonra üç, sonra dört... Ancak her birinin altında yata...