İnsan çoğu zaman kendini ayrı bir “ben” olarak görür. Etrafındaki her şeyden bağımsız, tekil bir varlık gibi. Oysa dikkatle bakıldığında bu benlik, aslında sonsuz bütünün içindeki bir yansıma, bir tezahürden ibarettir. Bir elma ağacını düşünelim. Ona tek başına, bağımsız bir varlık gibi bakabiliriz. Ama aslında o ağacın var olabilmesi için toprak gerekir, su gerekir, güneş gerekir, dünya gerekir, hatta kâinatın tamamı gerekir. Elma ağacı dediğimiz şey, aslında bütün evrenin bir noktadaki tezahürüdür. Ayrı bir varlığı yoktur; sadece “bütün”ün içindeki bir ifade şeklidir. Kendi benliğimiz de böyledir. “Ben” dediğimiz şey, yalnızca kişisel kimliğimiz, hatıralarımız, düşüncelerimiz değildir. O “ben” aslında bütünün kendini bir noktadan deneyimleme hâlidir. Bunu fark ettiğimizde bireysel, bağımsız bir benliğimizin olmadığını anlarız. Daha geniş, kapsayıcı, bütünsel bir varlık olduğumuzu hissederiz. Sayılar buna güzel bir örnektir. İlk bakışta 2, 3, 10 ya da sonsuz gibi farklı farklı görünür...
Meraklı zihinler için bir buluşma noktası... Her yazımda düşündüren, ilham veren içeriklerle içsel bir yolculuğa çıkıyoruz. Hoş geldiniz.